Tα ρεκορ της Subaru

Τοποθεσία: Κέντρο Δοκιμών της Αριζόνα, Αριζόνα, ΗΠΑ
Ρεκόρ: Μέση ταχύτητα 223,345 χλμ/ώρα (παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας πιστοποιημένο από την FIA)
Όχημα: Legacy RS
Το 1989, από τις 2 μέχρι τις 21 Ιανουαρίου, η πρώτη γενιά Legacy καθιέρωσε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στα 100.000 χλμ στο Κέντρο Δοκιμών της Αριζόνα, το οποίο βρίσκεται στα προάστια του Φοίνιξ της Αριζόνα. Η απόσταση των 100.000 χλμ καλύφθηκε σε 447 ώρες, 44 λεπτά και 9,887 δευτερόλεπτα, με μια μέση ταχύτητα 223,345 χλμ/ώρα, καθιερώνοντας έτσι ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας.

Τα οχήματα που διεκδίκησαν το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας βασίζονταν στην πρώτη γενιά τετράθυρων σεντάν RS Legacy με κίνηση στους τέσσερις τροχούς και χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων. Στα οχήματα εκτελέστηκαν επιμέρους προσαρμογές για τη συμμόρφωση με τους διεθνείς κανονισμούς της FIA (Federation International de l'Automobile - Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου), αλλά τα οχήματα ήταν ουσιαστικά ίδια με τα μοντέλα μαζικής παραγωγής. Η πρώτη γενιά Legacy διεκδίκησε τα παγκόσμια ρεκόρ των 100.000 χιλιομέτρων και των 50.000 μιλίων, καθώς και τα διεθνή ρεκόρ για την Κατηγορία Α (οχήματα που δεν έχουν ετήσια μαζική παραγωγή 5.000 τεμαχίων ή μεγαλύτερη*)/ Ομάδα Ι (βενζινοκινητήρας)/ Κλάση 7 (1.500 κ. εκ.-2.000 κ. εκ.).
*Η προσπάθεια έγινε μόλις πριν την ανακοίνωση της πρώτης γενιάς Legacy και έτσι δεν είχε δοθεί άδεια για την παραγωγή 5.000 τεμαχίων. Συνεπώς, η διεκδίκηση έπρεπε να γίνει στην Κατηγορία Α.

Η τοποθεσία της προσπάθειας, στο Κέντρο Δοκιμών της Αριζόνα, ήταν μια οβάλ πίστα με συνολικό μήκος 9,182 χιλιόμετρα. Το όχημα έπρεπε να κινείται συνεχώς για 100.000 χιλιόμετρα και θα υπολογιζόταν η μέση ταχύτητά του. Φυσικά, στον υπολογισμό συμπεριλήφθηκε και ο χρόνος στα πιτ. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, ο ανεφοδιασμός με καύσιμα, οι αλλαγές ελαστικών και οι αλλαγές οδηγών μπορούν να γίνουν κατά βούληση, αλλά όσο περισσότερες είναι οι στάσεις στα πιτ, τόσο μεγαλύτερες είναι οι απώλειες σε χρόνο. Τρία οχήματα Legacy ξεκίνησαν τη μεγάλη προσπάθεια για την κατάκτηση των φαινομενικά ατελείωτων 10.891 γύρων στην οβάλ πίστα στο Κέντρο Δοκιμών της Αριζόνα.

Ο χρόνος ήταν 447 ώρες, 44 λεπτά και 9,887 δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση. Αυτή ήταν η στιγμή που το Legacy ξεπέρασε όλα τα αυτοκίνητα καλύπτοντας την απόσταση των 100.000 χιλιομέτρων στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα που έγινε ποτέ. Το πιο σπουδαίο ήταν το γεγονός ότι και τα τρία αυτοκίνητα κατέρριψαν το παλιό ρεκόρ ταχύτητας, υπερβαίνοντάς το με περισσότερα από 10 χλμ/ώρα. Αυτή η προσπάθεια κατάρριψης των παγκόσμιων και διεθνών ρεκόρ ταχύτητας αποτελούσε μέρος ενός αγώνα που αναγνωρίστηκε επίσημα από την FIA και διεξήχθη σύμφωνα με τους αυστηρούς κανόνες που θέτει η FIA. Επιπλέον, τα όργανα μέτρησης για τον υπολογισμό της ταχύτητας του αυτοκινήτου και οι κριτές της προσπάθειας διέθεταν την επίσημη έγκριση της FIA. Η εποπτεία του αγώνα έγινε από την Επιτροπή Αγώνων Αυτοκινήτου των ΗΠΑ (ACCUS) και την υφιστάμενη οργάνωσή της, την United States Auto Club (USAC).


(ποιος ειπε οτι δεν αντεχουν οι κινητηρες subaru?)

1996
Τοποθεσία: Πίστα αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων της Ινδιανάπολης, Ινδιάνα, ΗΠΑ
Ρεκόρ: Μέση ταχύτητα 180,082 χλμ/ώρα
(παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας πιστοποιημένο από την FIA και την ACCUS για αυτοκίνητα της σειρά Ομάδας Τα-1)
Ομάδας Τ-1= τετρακίνητα οχήματα εκτός δρόμου)
Όχημα: Forester
Στις 30 Οκτωβρίου 1996, το Forester κέρδισε το διάσημο Hulman Trophy*, επιτυγχάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ στον 24-ωρο αγώνα με μέση ταχύτητα 180.082 χλμ/ώρα, στην πίστα αγώνων ταχύτητας της Ινδιανάπολης. Για τη διασφάλιση ενός δίκαιου αγώνα, τα δύο Forester που συμμετείχαν στον αγώνα επιλέχθηκαν τυχαία από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου Yajima Plant της FHI στην επαρχία Gunma, με μάρτυρα την JAF, η οποία διορίστηκε από την FIA. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, τοποθετήθηκε κλωβός ασφαλείας, ζώνες ασφαλείας, κάθισμα μπάκετ και αντικαταστάθηκαν οι αναρτήσεις και τα ελαστικά. Στον κινητήρα ή στο ρεζερβουάρ καυσίμων δεν επιτρέπονταν άλλες τροποποιήσεις. Με άλλα λόγια, τα οχήματα που συμμετείχαν σε αυτόν τον αγώνα ήταν πρακτικά ίδια με τα Forester της αγοράς.
* Hulman Trophy: Ο αγώνας για το ρεκόρ ταχύτητας αντοχής 24 ωρών των οχημάτων μαζικής παραγωγής και εμπορίας στην πίστα αγώνων ταχύτητας της Ινδιανάπολης ξεκίνησε το 1920, αλλά το Hulman Trophy υλοποιήθηκε το 1989 και πήρε το όνομά του από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη της πίστας αγώνων, τον Tony Hulman.
Η πίστα αγώνων ταχύτητας της Ινδιανάπολης είναι ένα σιρκουί στην Ινδιάνα των ΗΠΑ, το οποίο έχει μεγάλη ιστορία. Είναι η περίφημη πίστα που χρησιμοποιείται για τον αγώνα Indianapolis 500. Πρόκειται για μια οβάλ πίστα, συνολικού μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων, η οποία αποτελείται από ευθείες με τέσσερις στροφές, οι οποίες εμφανίζουν σχεδόν μηδενική κλίση (περίπου εννέα μοίρες).
Για τη δοκιμή των επιδόσεων του νέου αυτοκινήτου, η Subaru προσπάθησε να καταρρίψει το ρεκόρ μέσης ταχύτητας, υπολογίζοντας μια συνεχόμενη διαδρομή 24 ωρών. Δεν χρειάζεται να αναφερθεί ότι αυτήν τη φορά συμπεριλαμβάνονταν οι στάσεις στα πιτ. Κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας, ο ανεφοδιασμός με καύσιμα, οι αλλαγές ελαστικών και οι αλλαγές οδηγών μπορούσαν να γίνουν ελεύθερα, αλλά κάθε στάση στα πιτ σήμαινε απώλεια χρόνου.
Στις 7:30 το πρωί στις 30 Οκτωβρίου, ενώ η πίστα ήταν ακόμα σκοτεινή, το αυτοκίνητο με τον αριθμό 1 μπήκε στον αγώνα. Δέκα λεπτά αργότερα, ξεκίνησε και το αυτοκίνητο με τον αριθμό 2. Και τα δύο αυτοκίνητα έπρεπε να κάνουν στάσεις κάθε μία ώρα για ανεφοδιασμό καυσίμων, ελέγχους και αλλαγές ελαστικών. Για το μετριασμό του φορτίου στις στροφές δόθηκαν εντολές στους οδηγούς να επιβραδύνουν πριν από κάθε στροφή μέχρι μια ορισμένη ταχύτητα. Η κατεύθυνση του ανέμου άλλαζε συνεχώς. Σε αυτήν την πίστα, οι συνθήκες στροφής επηρεάζονται σημαντικά από τον άνεμο. Η ιδανική γραμμή πορείας είναι στην εξωτερική πλευρά των ευθειών, όσο το δυνατόν πιο κοντά στον τοίχο. Το Forester μαζικής παραγωγής, σε σύγκριση με τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, είχε μεγάλο και ψηλό αμάξωμα. Κατά την κίνηση παράλληλα προς τον τοίχο με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, το Forester θα μπορούσε να χτυπήσει εκεί αν γινόταν κάποιο λάθος κατά το στρίψιμο μετά από ξαφνική πτώση της ταχύτητας.
Παρόλα αυτά, το Forester ήταν πολύ πιο σταθερό όχημα από τα κανονικά αυτοκίνητα της αγοράς και μπορούσε να οδηγηθεί αξιόπιστα, όπως ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο, δηλαδή δίπλα στον τοίχο και ακολουθώντας σταθερά μια ομαλή πορεία. Στις 5 π.μ. η θερμοκρασία έπεσε στους 0o C, παγώνοντας την αναπνοή του πληρώματος. Ο εκφωνητής ανακοίνωσε ότι το ρεκόρ του Hulman Trophy είχε καταρριφθεί.
Όμως, κανένας δεν επρόκειτο να σταματήσει τώρα. Απέμενε ακόμα μιάμιση ώρα και η ομάδα συνέχισε την προσπάθειά της για να κάνει ακόμα μεγαλύτερο ρεκόρ. Μετά από 24 ώρες, το αυτοκίνητο με τον αριθμό 1 πέτυχε μέση ταχύτητα 180,082 χλμ/ώρα, χωρίς να παρουσιάσει κανένα πρόβλημα. Το Forester είχε κατακτήσει τη δόξα του Hulman Trophy.



ΥΓ Δεν ανεφερα οτι το ρεκορ του legacy για τα 100χιλ χλμ εγινε το 1993 (υπαρχει περιπτωση να αποκτησω δικαιωμα edit  )

1998
Τοποθεσία: Κολοράντο, ΗΠΑ
Ρεκόρ: Μέση ταχύτητα 270,532 χλμ/ώρα
(το πιο γρήγορο στέισον βάγκον του κόσμου με πιστοποίηση από την FIA και την ACCUS για την κατηγορία αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής, με κινητήρα τούρμπο, κλάσης 1.600 κ. εκ.-2.000.
Όχημα: Legacy Touring Wagon GT-B
(στέισον βάγκον Legacy τρίτης γενιάς, τοπικής αγοράς, υπετροφοδοτούμενο μοντέλο).
Στις 23 Απριλίου 1998, στον ειδικό αγώνα της FIA στην Εθνική Οδό 10 στη La Junta του Κολοράντο, το στέισον Legacy έκανε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ επιτυγχάνοντας εκπληκτική ταχύτητα (μέση ταχύτητα στο χιλιόμετρο: 270,532 χλμ/ώρα, μέση ταχύτητα στο μίλι: 270,047 χλμ/ώρα), ξεπερνώντας κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ του 1993 που πέτυχε το Legacy δεύτερης γενιάς.
Οι προδιαγραφές του μοντέλου που χρησιμοποιήθηκε ήταν ουσιαστικά οι ίδιες που ίσχυαν για τα εμπορικά μοντέλα, με την προσθήκη ενός προστατευτικού κλωβού έξι σημείων, πυροσβεστήρα, ζώνης ασφαλείας πέντε σημείων και μπάκετ καθίσματος, ως εξοπλισμού ασφαλείας.
Αυτή η προσπάθεια διεξήχθη σε κανονικό δρόμο με όλες τις συνηθισμένες ανομοιομορφίες οδοστρώματος, καθιστώντας τη διαδικασία ιδιαίτερα δυσχερή για την κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ. Ο αρχιμηχανικός, Kazuo Nakasato, περιέγραψε τη σημασία της δοκιμασίας ως εξής: "Αυτό το είδος αγώνα ρεκόρ διεξάγεται κανονικά σε πίστα με τις βέλτιστες δυνατές συνθήκες οδοστρώματος και συνήθως σε πίστες δοκιμών. Ωστόσο, επιλέξαμε τον αυτοκινητόδρομο επειδή θέλαμε να αποδείξουμε την αρτιότητα του νέου Legacy και την ανωτερότητα του συστήματος τετρακίνησης "Ενεργή οδήγηση, ενεργή ασφάλεια". Η θετική αντίληψη των πραγμάτων που επικρατεί στη Subaru αποτελεί για εμάς μια μοναδική ευκαιρία να παρουσιάσουμε τη φιλοσοφία της Subaru στην κατασκευή αυτοκινήτων".
Οδηγός του στέισον Legacy ήταν ο David Donner, ο οποίος έχει αγωνιστεί στην ανάβαση του Pikes Peak και στο NASCAR Sun Bank 24 Hours της Ντεϊτόνα. Το Legacy τρίτης γενιάς δεν αποτέλεσε εξαίρεση και κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ των 244,98 χλμ/ώρα, το οποίο κατείχε το στέισον δεύτερης γενιάς στις πεδιάδες του αλατιού. Η σημαντικά υψηλότερη ταχύτητα που επιτεύχθηκε στο τωρινό ρεκόρ είναι η απόδειξη των αυξημένων δυνατοτήτων του εντελώς νέου στέισον Legacy.

1993
Τοποθεσία: Πίστα αγώνων ταχύτητας του Μπόνβιλ, Γιούτα, ΗΠΑ
Ρεκόρ: Μέση ταχύτητα 249,981 χλμ/ώρα
(παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας πιστοποιημένο από την FIA και την ACCUS για μη τροποποιημένα στέισον βάγκον μαζικής παραγωγής)
Όχημα: Legacy Touring Wagon GT
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1993, το Legacy Touring Wagon κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στα μη τροποποιημένα στέισον βάγκον μαζικής παραγωγής στην πίστα αγώνων του Μπόνβιλ, κοντά στο Salt Lake City της Γιούτα, με μέση ταχύτητα 249,981 χιλιόμετρα.
Το μοντέλο που έκανε την προσπάθεια ήταν το Legacy Touring Wagon GT με χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων, ένα υπερτροφοδοτούμενο μοντέλο της ιαπωνικής αγοράς. Για τη διασφάλιση της αμεροληψίας στα αυτοκίνητα του αγώνα, η FIA ζήτησε από την Ομοσπονδία Αυτοκινήτων της Ιαπωνίας (JAF) να λειτουργήσει ως μάρτυρας κατά την τυχαία επιλογή του οχήματος από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου Yajima Plant της FHI στην επαρχία Gunma. Τα αυτοκίνητα που επιλέχθηκαν σφραγίστηκαν επιτόπου με τους αριθμούς σειράς του κινητήρα και του οχήματος. Η προετοιμασία για την κατάκτηση του ρεκόρ περιελάμβανε την προσθήκη προστατευτικού κλωβού έξι σημείων, ζωνών ασφαλείας πέντε σημείων, ρεζερβουάρ ασφαλείας, καθώς και επιπλέον εξοπλισμού ασφαλείας, ενώ αφαιρέθηκε το σύστημα περιορισμού ταχύτητας. Κατά τα άλλα, το μοντέλο ήταν ακριβώς ίδιο με αυτό της αγοράς, με κλιματισμό και ηλιοροφή.
Η τοποθεσία του αγώνα για το ρεκόρ ήταν η πίστα αγώνων ταχύτητας του Μπόνβιλ, που βρίσκεται σε ένα οροπέδιο με ύψος 1.300 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και 160 χιλιόμετρα δυτικά του Salt Lake City. Αν και ονομάζεται πίστα αγώνων ταχύτητας, δεν είναι πίστα με ασφαλτοστρωμένη επιφάνεια, αλλά μια πεδιάδα από αλάτι η οποία εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όταν εξατμίζεται μέρος της λίμνης Great Salt Lake. Εδώ, προετοιμάζεται μια ευθεία πίστα 11 χιλιομέτρων, με κατεύθυνση από τα νοτιοανατολικά προς τα βορειοανατολικά. Η επιφάνεια αλατιού είναι εξαιρετικά ολισθηρή και η έλλειψη οξυγόνου σε αυτό το υψόμετρο μειώνει την απόδοση των κινητήρων. Για τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι πολύ σκληρός αγώνας.
Η διαιτησία στον αγώνα που συμμετείχε το Legacy Touring Wagon GT, το οποίο οδηγούσε ο οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων John Andretti, έγινε από την FIA και την ACCUS. Η προσπάθεια για το ρεκόρ έγινε σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIA για τα ρεκόρ ταχύτητας. Η χρονική διάρκεια του αγώνα περιοριζόταν σε μία ώρα. Η διαδικασία ήταν η μέτρηση μιας διαδρομής μετ' επιστροφής με μήκος ενός χιλιομέτρου και ενός μιλίου και υπολογισμό της μέσης ταχύτητας. Αν παρουσιάζονταν προβλήματα και ολοκληρωνόταν μόνο μία διαδρομή, το αυτοκίνητο θα αποκλειόταν.




Επειδη εγραψα λαλακια το ρεκορ του πρωτου ποστ ειναι το 1989 αν μπορει καποιος ας το διορθωσει (αν τα βαλει με την σειρα ακομα καλυτερα) ευχαριστω